Kloof, kloofje, KLOOF

De Wutachschlucht is door de Duitsers gekozen tot de tweede mooiste wandeling van heel het land. Bij dit prachtige herfstweer wil ik ze zeker gelijk geven. 

Bij de start in Achdorf is daar nog niks van te merken. In plaats van de "wildromantische kloof" is er een breed dal. De eerste kilometers gaan heel gezapig door een dorpje en dan door brede boswegen. Het begint pas interessant te worden na de grote zagerij (nu elektrisch, vroeger met waterkracht) van Wutachmuhle. Alhoewel, bijna onmiddellijk worden we weer uit de vallei gestuurd "Sperrung - Erdrutsch". Ik ben ze even gaan bekijken: er is een heel stuk rotswand naar beneden geschoven en de klei/leem eronder spoelt bij iedere regenbui naar omlaag. Het pad is geblokkeerd door een zich steeds hernieuwende strook drijfzand-blubber van 0.5 - 1 m diep en 50 m breed. 

Niet getreurd, de omweg langs de Gauchachkloof en het kleine muisstille (geen beek) Engenkloofje was perfect. Maar technisch wel uitdagend. Net toen ik bedacht : ah eindelijk een breed vlak stuk waar ik geen enkel risico loop als ik uitglijd... lag ik languit op mijn zij in de modder. Bon, vanavond een wasje doen.

Na Bachheim gaat het weer langs de Wutach. 9 km non stop genieten van een steeds wisselend landschap. Steile rotsen, hier en daar een waterval, gouden bossen. Het pad soms vlak langs de rivier en soms 50 m hoger.

Naar het einde van de dag (nog niet van de Kloof - die gaat morgen verder) drie nederzettingen. Twee zijn volkomen verdwenen: een brand en 30 jaar natuur, dat volstaat. Bad Boll - tussen 1880 en 1914 een toplocatie voor dure Engelse toeristen : van heel dat kuuroord staat alleen de kapel er nog. Dietfurt, al vóór de Romeinen in gebruik omdat dit de enige plek is waar de rivier kan gekruist worden zonder brug maar met een voorde... Na lang zoeken vond ik de fundering van de watermolen.

Gelukkig is het derde gehucht er nog. Ik overnacht in Schattenmühle. Het kon ook anders gelopen zijn want een paar jaar terug is ook hier alles afgebrand. Maar in een paar maand stond het er terug.
(De naam komt van het Duitse woord voor schaduw. In de winter komt de zon immers niet tot diep in de Kloof).